Altın Işık

1944-45 “Irkçılık-Turancılık Dâvâsı” kâbusunun sona ermesinden sonra, 15 Ocak-25 Eylül arasında, İstanbul’da 8 sayı çıkarılan Türkçü dergi. Altın ışık: 28x20 sm. boyutlu, 16+4 sayfalı olarak yayınlandı. Kapağında, bütün sayfayı çevreleyen, Türk desenli, rengi her sayıda değiştirilen, kalın bir çerçeve vardı. Bu çerçevenin üst bölümünde iri harfli logo, çerçeve içinde kalan dik dörtgen boşlukta “içindekiler” dizimi, çerçevenin alt bölümündeki yuvarlak boşlukta ise “sayı” belirteci yer alıyordu. 25 kuruş olan fiyatı da çerçevenin sağ alt bölümüne basılmakta idi.

Altın ışık’ın kurucuları “Koloğlu İhsan, Çavdaroğlu Ahmet, Sütlaçoğlu Vahit” idiler. Sahipliğini İhsan Koloğlu, yazı işleri müdürlüğünü M. Fahrettin Kırzıoğlu üstlenmişti. Başlıca Yazarları Atsız, Muharrem Ergin, İsmail Hâmi Dânişmend, Nejdet Sançar, Mehmet Halit Bayrı, Bekir Berk, Koloğlu İhsan, Kırzıoğlu, M. Fahrettin, Balcıoğlu Refik, Nâzan Dânişmend, Hikmet Dizdaroğlu, Ârif Nihat Asya, Tevetoğlu, Orhan Şaik Gökyay, Fındıkoğlu Ziyaeddin Fahri, Ercüment Berker, Cahide Turan, Hacıbaloğlu Nuri, Türkân Türk, Hatiboğlu Ali, Demirtaşoğlu Faruk Kadri (Timurtaş), Bahadır Dülger, vb. idiler. Zengin bir yazar kadrosu bulunan ve önemli yurt sorunlarını dile getiren dergi, anapara ve dağıtım zorlukları yüzünden, 25 Eylül 1947 günlü 8. sayısından sonra kapanmak zorunda kaldı.